به عنوان کانادایی، همه ما با سرمای شدید و بادهای استخوان سوزی که هر ساله با شروع فصل زمستان وارد می شوند، آشنا هستیم.
مهمترین نقش یک کاپشن چرم بچه گانه جلوگیری از انتقال حرارت بین یک فرد و محیط سرد اطراف است.
در اکثر مناطق کشور دمای هوا می تواند تا شش ماه زیر صفر باقی بماند.
بدون تجهیزات مناسب و لباس زمستانی برای مقابله با این دماهای سرد، زمستان می تواند بسیار ناخوشایند باشد و اگر قرار گرفتن در معرض عناصر برای مدت طولانی ادامه یابد، به طور بالقوه منجر به آسیب شدید یا حتی مرگ می شود.
روی کاپشن های زمستانی، کلاه‌ها، دستکش‌ها و هر چیزی که ما را در برابر بادهای گزنده زمستانی و وزش برف محافظت می‌کند.
بدون یک کاپشن زمستانی با عایق حرارتی کافی، خطر سرمازدگی یا هیپوترمی برای مصرف کننده به طور چشمگیری افزایش می یابد.
به همین دلیل است که انتخاب مواد عایق مناسب برای راحت و گرم ماندن در طول زمستان بسیار مهم است.
گرما را می توان از طرق مختلف از جمله رسانایی، همرفت و تشعشع منتقل کرد، که همه اینها برای طراحان کاپشن زمستانی بسیار مهم است که هنگام مهندسی تجهیزات محافظ در فضای باز در نظر بگیرند.
تعدادی از منسوجات مختلف که به طور طبیعی یا مصنوعی مشتق شده اند در طراحی لباس های بیرونی عایق حرارتی گنجانده شده اند تا اتلاف گرما را برای مدت طولانی محدود کنند.
یکی از مهمترین خواصی که این مواد به اشتراک می گذارند، نفوذ حرارتی پایین آنهاست.
در حالت ایده‌آل، هنگام طراحی بادوام‌ترین و عایق‌ترین کاپشن زمستانی، می‌خواهید موادی با نفوذ حرارتی کم و رسانایی حرارتی کم داشته باشید.
نفوذپذیری به عنوان سرعتی توصیف می‌شود که ماده می‌تواند گرما را جذب کند. نفوذ حرارتی ایده ظرفیت گرمایی (چقدر مایل است که یک ماده گرما را به محیط اطراف خود از دست بدهد) و انتشار حرارتی (چقدر سریع یک ماده به میل خود گرما می دهد) ترکیب می شود.
روز آنها توضیح می دهند که چرا یک فلز در لمس سردتر از یک پتوی فازی گرم است یا اینکه چرا قمقمه فلزی قهوه شما را گرمتر از یک لیوان سرامیکی نگه می دارد.
رسانایی حرارتی پارچه ای که برای ساخت پتو استفاده می شود بسیار کمتر از فلز است، بنابراین گرما را به طور موثرتری نگه می دارد و باعث می شود وقتی در آن جمع می شویم احساس گرما و راحتی داشته باشیم.
